Pręgowane i łaciate, te, co skaczą i fruwają na nasz program zapraszają...
ja jeszcze pamiętam tę piosenkę rozpoczynającą ,,Zwierzyniec".
A czy glina musi być zawsze poważna? Jednolita, spokojna, wyważona...?
17 października 2011
17 października 2011
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
A ja też pamiętam tą piosenkę :)
OdpowiedzUsuńA glina może być też zabawna,najważniejsze że w dobrym guście :)Ta właśnie taka jest :)
Pozdrawiam :)
:) super ta glina wygląda bardzo ładnie zrobiłaś
OdpowiedzUsuńpewnie,ze pamietam program i piosenke
OdpowiedzUsuńpasiaki cudowne
pozdrowionka
A mi Twoje miseczki przypominają inny ukochany ,,staroć" - moją ulubioną bajkę z dzieciństwa ,,Pszczółkę Maję" :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam i zapraszam na moje candy :)
Ślicznie zrobione!
OdpowiedzUsuńAle piękna jest ta Twoja glina ,na dodatek jeszcze to co miłe przypomina .
OdpowiedzUsuńTeż pamiętam tę piosenkę. Glina cale nie musi być spokojna i wyważona. Wręcz przeciwnie, w takim wydaniu jak Twoje wygląda o niebo lepiej :)
OdpowiedzUsuńNo i zwierzyniec ja tez znałam byl to fajny program,ale miseczki tez sa super:)
OdpowiedzUsuńPamiętam zwierzyniec!I Pana Sumińskiego!A gliniane naczynka super i takie pszczółkowe:)
OdpowiedzUsuńNa pewno kreatywnie ale nie nudno:))))
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Zwierzyniec był przefajny, teraz brakuje takich programów na tvp, moje dziecko nie ma co oglądać:/ A abonament to chcą!
OdpowiedzUsuńŚwietne te naczyńka, bardzo lubię u Ciebie glinę oglądać, zawsze coś fajnego wmyślisz:-)
Wesolutkie naczynia i jakie praktyczne:)
OdpowiedzUsuńSumiński, to był gość!!!! Takka charyzma to rzadkość.
Pozdrawiam:)
Nie musi;) Ta praca jest świetna:)
OdpowiedzUsuń