mam dwie skarpety - mam i wilka...

12 lutego 2012

Żeby sobie zrobić wilka trzeba posiadać: dwie skarpety, trochę filcu czarnego, brązowego, białego

 i czerwonego, ooooczy ( albo dwa guziki, można też pokombinować z filcu), kawałek futerka 

(w moim przypadku obszywka kapturka), klej, igłę i nitki. 

Zapomniałam... jeszcze nożyczki  i kawałek tekturki:)

Z tekturki wycinamy coś takiego, na kształt paszczy naszego zwierzęcia.

 Tę tekturową paszczę wklejamy do wnętrza skarpety.

 Otrzymujemy coś na kształt pyska, nie bardzo wiadomo jeszcze czyjego... 

Na tym etapie to coś na kształt węża, dinozaura lub Telesfora

 (jeśli są tu, jeszcze takie osoby, co go pamiętają:)

Wilk bezzębny, to nie wilk. 

Wycinamy z białego filcu rozmiar ząbków jaki nam się podoba.

 Ja musiałam, to zrobić w częściach, bo filcu miałam marne resztki:)

Bawimy się w wilczego protetyka i ząbeczki przyszywamy zgrabnie do szczęki.

Protetyk do zębów zaleca dziąsła, więc wycinamy z czerwonego filcu cieniutkie paseczki 

 i uzupełniamy braki dziąselne.

Szczęka wygląda już imponująco, tylko ten gadzi profil jest nie do przyjęcia.

 Używamy zwiniętej drugiej skarpety jako implantu twarzowego.

 Przy pomocy igły i nitki, nadajemy kształt wilczej twarzo-czaszki.

Wycinamy z czarnego filcu nos, który umieszczamy w miejscu węszenia.

Nie zapominajmy też, że wilk musi patrzeć i doklejamy mu dwa wielkie oczyska. 

Możemy mu nadać charakteru - modelując za pomocą igły i nitki skarpeto-skórę nad oczodołami.

 Dwa zmysły już ogarnięte, bierzemy się za następny - słuch. Wilki zwykle miewają uszy. 

Z filcu, ja użyłam czarnego i brązowego ( taki miałam), wycięłam uszy - sztuk dwa. 

Skleiłam, przeszyłam dla fasonu i doszyłam w górnej części wilczej twarzy:)

 Wilk prawie jak malowany. Ale czwarty zmysł zaniedbany. Czego mu brak?

Języka przecież. Wilk bez  języka - to nie wilk:)

 Może czerwony?

Może różowy?

To małe oszustwo. Bo, to jeden, ten sam jęzorek. 

Wszywamy go do paszczy - tak głęboko - jak się nam podoba, żeby tylko wilka nie udławić.

 A futerko? Futerko naszywamy na  karczycho wilka, a właściwie dookoła szyi.

 Co by mu nie zmarzła. No i doda mu to, na pewno wilczego wyglądu.

 No i mamy wilka.

Chyba nikt nie wątpi, że to wilk?

Post okrutnie długi. Ale mam nadzieję, że Ci którzy będą chcieli zrobić sobie swojego wilka,

 przeczytają go jeszcze raz:)

PS. Wilk jest na szkolne przedstawienie, będzie aktorem.